کد مطلب:2473 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:18

گنجینه پرسمان » اجتماعي و فرهنگي

پدرم به اعتياد رو آورده است . برادرم افزون بر آن به مشروبات الكلي و به مقدسات بد مي گويند و بااين وجود متعصبند و ظاهر سازي مي كنند, اين ها مرا رنج مي دهد, لطفاً راهنمائيم كنيد.

امر به معروف و نهي از منكر با شرايط خاص خود بر همه واجب است , اما اين كه چگونه مي توان اعضاي خانواده را از منكرات , اعتياد و مشروبات الكلي بازداشت , در اين باره يك نسخهء شفا بخش كلّي وجودندارد, بلكه هر فردي يك سري خصوصيات , ضعف ها و قوت ها دارد, اعضاي خانواده يكديگر را بهتر از ديگران مي شناسند و به ضعف ها و قوت هاي يكديگر آگاهند, بايد با توجه به ضعف ها و قوت هاي افراد در پي علاج برآمد,مثلاً فرض كنيد پدر فردي عاطفي است بايد از دريچهء عاطفه وارد شد, برادر فردي اجتماعي است و بُعد اجتماعي وآبرو داري براي او بسيار اهميت دارد, بايد از همين زاويه وارد شد و... .

حال برخي از افراد با وجودي كه خودشان ضعف دارند, ليكن نمي خواهند اعضاي خانوادهء شان ضعف داشته باشند, خود اين خلاف متعارف نيست , شما از اين بابت اظهار نارضايتي نموده ايد. من از شما خواهرمحترم مي پرسم اگر فردي در پي بدي ها حركت كند و خانوادهء خويش را هم به بدي ها سوق دهد و يا بي تفاوت باشد, و فرد ديگري خودش در بدي ها غوطه ور باشد, ولي نسبت به خانواده اش حساس باشد كه مبادا در بدي ها گرفتار شود, به نظر شمافرد اول ترجيح دارد يا دومي ؟ طبيعي است كه فردي كه نسبت به خانواده بي تفاوت نيست و در پي آن است كه خانواده اش از بدي ها مصون باشد, خود اين ارزشمند است , گرچه خودش پايبند به آن نباشد. اين فرد نسبت به فردي ديگري كه بيان شد, يك قدم به راه حق نزديكتر است . بنابراين , ناراحتي ندارد كه پدر و يا برادر در دين داري و حفظشئونات ديني خانواده با حساسيت و غيرت واكنش نشان مي دهند.

شما خواهر گرامي همّت خويش را به زدودن منكرات از اعضاي خانواده معطوف داريد, نه اين كه از جهت تظاهر به دين داري و غيرت دين داري آنان .